Narsistle Mücadele - Blog

İlk günler… Narsistik bir ilişkiden nihayet çıkmayı başardıysanız ilk zamanlar zorlayıcı olacaktır, kabul edelim. Kendi tecrübemde ilk bir hafta tek amacım ve tek beklentim sadece nefes almaktı. Çünkü nefes almak bile ağır bir yük gibi geliyordu. Sabahları göğsümde yumruk gibi bir hisle uyanıyordum. Bir tür şok yaşıyordum. En zoru uyanır uyanmaz o ilk dakikalardı. İlk gözümü açtığımda aklımda hiçbir şey yokken bütün olan şey bir anda beynime iniyordu ve içime oturuyordu. İçim yanıyor gibi hissediyordum, canım acıyordu. Yemek yemek istemiyordum, hareket etmek, konuşmak, hiçbir şey yapmak istemiyordum. Felç olmuş gibiydim. İşime odaklanamıyordum. Sürekli gözlerim doluyordu. Gün içinde ağlamamak için kendimi tutmam gerekiyordu. Bunu kontrol etmekte zorlanıyordum. Keşke bir şey olsa komaya falan girsem bir ay çıkamasam da uyandığımda geçmiş olsa diyordum kendi kendime. Bedenen vardım, ruhen yoktum sanki. Çaresiz, kızgın, mutsuz, yorgun, kaybetmiş ve yapayalnız hissediyordum kendimi.

Her şey güzel giderken beklemediğiniz bir anda her şey tepetaklak oldu. Hayatınızın aşkı sandığınız insan ilişkiyi bıçak gibi kesip gitti. Doğru düzgün kendinizi ifade etmenize bile izin vermedi. Kestirip attı bir anda. Peki böyle mi bitecek? Bu kadar basit mi? Narsist sevgili geri döner mi?  Bu sorunun cevabı çok açık. Narsistler periyodik olarak terk ettikleri kurbanlarına geri dönerler. Çünkü birlikte oldukları insanları sahip oldukları nesneler olarak görürler. Eşyalarına nasıl hayatının her anında ihtiyaç duymuyorsa fakat çöpe de atmıyorsa sevgilisi de onun için aynıdır. Zamanı gelince kullanılacak bir eşya, rafında tuttuğu bir oyuncaktır.  Dolayısıyla canı istediğinde alıp oynar, canı istediğinde fırlatıp atar. 3 yaşındaki çocuktan bir farkı yoktur. Normalde gün içinde aklına gelmezsiniz ama eğer sizi hatırlatan bir şey olduysa (tesadüfen sizle aynı isimde biriyle karşılaşmış olabilir, sosyal medyada resminizi görmüş olabilir, sizi bir yerde görmüş olabilir vb) sizinle il